Niezmordowany Coppola

Nieobecność filmu „Ojciec chrzestny — część II” na liście nagród przyznawanych przez amerykańską krytykę była zaskoczeniem dla jego twórcy, Francisa Forda Coppoli. Przecież pierwsze recenzje zgodnie podkreślały ambicje realizatorów, którzy stworzyli nie kontynuację, ale istotne dopełnienie głośnego filmu. Decydując się na realizację. Coppola powiedział: Jeżeli ma to być dobry film, widownia, tak samo jak i ja, powinna stwierdzić po wyjściu z kina. że pierwsza część „Ojca chrzestnego” stanowiła tylko połowę organicznej całości.

Nad osiągnięciem tego celu przez dwa lata pracował ogromny sztab ludzi. Najważniejszy był, oczywiście, scenariusz. Mario Puzo, autor powieści, opublikował wprawdzie nową książkę „Akta ojca chrzestnego i inne wyznania”, ale był to tylko zbiór esejów związanych z okresem pracy nad pierwszym filmem. Dopiero wspólnie z Coppola napisał uzupełnienie sagi rodziny Don Vito Corleone, której akcja rozgrywa się na przestrzeni 68 lat. Nowy film rozpoczyna się sceną pierwszej komunii syna Michaela Corleone w r. 1958. co jest pretekstem do zgromadzenia całej rodziny w odciętej od świata rezydencji nad jeziorem Tahoe, ale akcja cofa się aż do początków stulecia. Gdyby Marlon Brando — wykonawca tytułowej roli w części pierwszej — nie zrezygnował z udziału w przedsięwzięciu, scenariusz wyglądałby zapewne zupełnie inaczej. Autorzy zmuszeni byli jednak ograniczyć się do wczesnej młodości Don Vita, aby rolę tę zagrać mógł inny aktor — Robert De Niro. Sekwencje te rozgrywają się na Sycylii, gdzie rodzina Corleone jest ofiarą mafijnych rozrachunków. Młody Don Vito emigruje do Ameryki, chroni się w wielkomiejskiej dżungli „Malej Italii" w Nowym Jorku i przechodzi kolejne etapy gangsterskiego wtajemniczenia. Akcja obejmuje także czasy współczesne, kiedy gangsteryzm miesza się z wielką polityką.

Coppola zdołał zatrzymać większość wykonawców z poprzedniego filmu, z Al Pacino w roli Michaela na czele. Zwraca jednak uwagę nowe nazwisko: Lee Strasberg. od 25 lat kierownik Actor’s Studio w Nowym Jorku, zapewne najsłynniejszy nauczyciel sztuki aktorskiej naszych czasów. Strasberg gra szefa gangsterskiego syndykatu. Z kolei w scenie posiedzenia senatu wystąpiło wiele osobistości ze świata filmu, takich jak reżyser Roger Corman czy producent Phil Feldman. Tego rodzaju dowcip jest charakterystyczny dla Coppoli: niezmordowanie aktywny, potrafi bawić się swoją pracą. W okresie przygotowywania „Ojca chrzestnego — części II" zdołał zrealizować głośny film polityczny „Rozmowa”, który przyniósł mu Grand Prix w Cannes, wystawić w teatrze sztukę Noela Cowarda i operę Gottfrieda von Einema: działał także jako producent filmu „American Graffiti" i współscenarzysta „Wielkiego Gatsby'ego”. A na planie „Ojca”, wiosną ubiegłego roku obchodził z ekipą swoje 35-te urodziny.

LEILA SORELL